Rauðrófur eða rauðbeðja eru af ættkvíslinni Beta vulgaris og voru upphaflega ræktaðar í miðjarðarhafslöndum fyrir þúsundum ára. Í upphafi voru það blöðin sem voru mest nýtt en síðar varð rótin vinsæl vegna sæts bragðs og lits. Í Evrópu á miðöldum voru rauðrófur notaðar bæði sem matur og lyf, meðal annars til að meðhöndla meltingarvandamál og sem blóðstyrkjandi.

Rauðrófur eru rótargrænmeti og skyldar sykurrófum og beðjum. Þær eru þekktar fyrir djúprauðan lit sinn sem kemur frá betalain litarefnum (betacyanin og betaxanthin).