Flestir matsveppir tilheyra flokki basíðusveppa en nokkrar undantekningar flokki asksveppa.
Allir matarsveppir hafa takmarkað geymsluþol. Langbest er að geyma þá í myrkri við 2°C og mikinn raka. Í mikilli birtu þroskast sveppirnir hraðar og gæðin rýrna fljótt.
Sveppi má steikja til að bera fram með ýmsum kjötréttum, einkum þó nautabuffi, svínalundum og svínakjöti. Allir matsveppir eru góðir í súpur og ýmsa pottrétti. Niðurskornir, ferskir sveppir henta vel í salat og pítsur. Einnig er mjög gott að kryddleggja sveppi.
Þar sem verð og framboð sveppa er tiltölulega jafnt allt árið er til lítils að frysta þá; helst er hægt að mæla með því að fólk frysti villta matsveppi sem það hefur sjálft tínt. Sveppir eru hreinsaðir og settir í pott án vatns og látnir malla þar til úr þeim er farið mestallt vatnið; þá eru þeir kældir og settir í frystipoka ásamt soðinu sem myndast við suðuna.
Fjarlægið allar jarðvegsleifar og skolið sveppina snöggt í köldu vatni. Eftir það má borða allt.
Ætur hluti 89 %
|
|
Innihald í 100 g |
|
Vatn 89 g
|
|
Orkurík efnasambönd |
|
Prótein 1.8 g
|
Trefjar 1.4 g
|
Kolvetni 4.3 g
|
Fita 0,5 g
|
kj 126
|
kcal 30
|
Steinefni |
|
Járn 0.8 mg
|
Kalk5 mg
|
Vítamín |
|
A Ret. ein 17 µg
|
B1 0.09 mg
|
B2 0.52 mg
|
Niacin 5,5 mg
|
C (askorbínsýra) 5 mg
|
Sveppir eru próteinríkari en flest annað grænmeti, auk þess eru þeir ríkir af B-vítamíni og steinefnum, járni, kalí og seleni.